Yooo Roofmeisters, in de startblokken voor een nieuwe week. Roofmeister Inside, at your service
***ONZE NIEUWSTE MEGAVIDEO***
Ken je dat, als je tot in je tenen aan de bak wilt, maar de omstandigheden roet in het eten gooien? Wat doe je dan? Wij maakten het mee met Thijs van der Sanden van Rozemeijer. Check deze video met ons goedmakertje voor de keer dat we ons verslapen hadden. Het plan deze dag was om lange drifts te maken op het Hollands Diep met klein en groot kunstaas. Check wat het ons opleverde.
Vacature bij Beljaars
Met Roofmeister Bo Staartjes smeed ik, Sjoerd Beljaars vaak genoeg nieuwe plannen voor toffe videoproducties. Zo nu en dan verlaten we dit speelveld en begeven we ons in het diepe. Gewoon ffies de filosoof uithangen. Moet kunnen toch? Pas kwam de zogenaamde Wet van het afnemend grensnut voorbij. Aldus het bedenksel van een Duits econoom met betrekking tot ons consumptie gedrag. Het is de stelling dat het marginale nut afneemt bij het aanschaffen van een extra goed of dienst.
Dat klinkt ingewikkeld en dat is te wijten aan dat complexe taaltje van die maffe economen. De uitleg naar de praktijk is namelijk niet al te moeilijk en herkenbaar voor velen. Ben jij gek op het eten van een hamburger, dan zal je behoefte het meest bevredigd worden bij die eerste hamburger. Bij elke hamburger die je extra zult eten, neemt de behoeftebevrediging af, ofwel het ‘nut’ neemt af.
Lang geleden toen ik een klein vissertje was, vond ik alleen al de materialen prachtig. Ik had een viskoffertje met daarin mijn spulletjes en dat was heilig. Een dobbertje hier, een doosje met loodjes daar, een zakje met haakjes en natuurlijk een paar plugjes en spinners. Met name elk nieuw stukje kunstaas werd met liefde verwelkomd. Hij moest zo vol mogelijk zitten. In catalogussen zag ik dan plaatjes van viskoffers propvol met kunstaas, lastig om ze nog te sluiten zeg maar. Dat vond ik prachtig, dat wilde ik ook.
Vandaag de dag kom ik om in het kunstaas. Mijn schuur is levensgevaarlijk terrein voor mijn kinderen. Gaan ze er naar binnen, 99% kans dat ze met crankbaits in hun kleren naar buiten komen, te hopen dat er niet een grote Bulldawq in een arm hangt. De geur van zacht plastic is er dominant aanwezig. Het is een allesomvattende verzameling waar ik trots op ben, maar het gevoel van toen als kind ontbreekt. Dat nieuwe plugje heeft nu absoluut niet meer de waarde die het in de early days wel had.
Inderdaad, de behoeftebevrediging is zeker afgenomen per extra aangeschaft product. Daarbij komt nog het nut. Die Duitse econoom lijkt wel mijn situatie als uitgangspunt genomen te hebben. Met zo’n verzameling kunstaas zou je denken dat ik nu elke situatie de baas kan. Van ienieminie kunstaas wanneer speldaas de gemoederen onder water bezig houdt, tot XXL pluggen en rubber als dito snoek het mikpunt is. I got it all. Echter, twee problemen:
-Keuzestress. Geloof me, het is altijd weer zweten om het gewenste arsenaal aan hard- en softbaits te kiezen voor die betreffende dag met die condities en beoogde roofvissoorten.
-Georganiseerde chaos. Het is zoveel dat het mij er soms van weerhoudt om een paar uurtjes te gaan vissen. Zo kan het zijn dat ik zin heb op zeebaars, maar ligt dat spul zeg maar onder op de stapel. Toedeledoki, ik ga dan wel wat anders doen. Met andere woorden heb ik de kleurrijke massa nog niet dusdanig ingericht dat de benodigde spullen zuperschnell binnen handbereik liggen.
Ik overweeg een vacature te plaatsen. Gewoon een mannetje die een nachie doortrekt en in mijn schuur al de benodigde gear vroeg in de ochtend klaar heeft liggen voor die nieuwe vissessie. Liefst twee van die snuiters, maar dan vrees ik weer dat vervloekte afnemend grensnut. Lastige materie…
De oplossing is een grote reorganisatie. Denk ik… Gisteren zijn de eerste stappen al gezet. Een ontslagronde voor kunstaas dat ik nog nauwelijks gebruik. Dat gaat naar de moeilijkst bereikbare plekjes in de schuur. De echte vangers krijgen topfuncties op ‘de begane grond’. De twijfelaartjes blijven op de schopstoel zitten. Vangen ze niet, dan, hoppetee, ‘funtie elders’. Weggooien weiger ik, afnemend grensnut of niet.
Verse vis
Iedere week weer een overzicht van de meest mooie roofvissen die gevangen zijn. Ook dit keer weer een eindeloze reeks met mooie platen en met name volop variatie in soorten. Blijf ze insturen Roofmeisters!
Wil jij je vangstfoto terugzien in Roofmeister Inside, drop hem dan in de comments bij ons vangstenbericht dat we elke maandag om 14:00 uur op onze Facebookpagina plaatsen.
***FOTO VAN DE WEEK***
Jelle De Jong: “Alle drie een mooie snoekbaars met mijn zoon Jack en neefje Naut. En dat werpend! Kanjers!!!” Wat een heerlijke plaat Jelle! Mooie zanders en wel drie tegelijk! Epic! En dan met van die jonge gassies. De blijdschap die er van af spat is zuper! Voel je je een beetje depri, gewoon naar deze plaat kijken en problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon.
Wil jij je vangstfoto terugzien in Roofmeister Inside, drop hem dan in de comments bij ons vangstenbericht dat we elke maandag om 14:00 uur op onze Facebookpagina plaatsen.