In memoriam – Willemijn Vollebregt

Het gesloten seizoen. Voor de een 2 maanden afscheid van de rovers, maar voor een ander een definitief vaarwel. Willemijn Vollebregt overleed afgelopen maandag aan de gevolgen van borstkanker.

Door Bart van de Walle

Willemijn was een fanatieke snoekvisser, maar mocht ook graag de baarzen en snoekbaarzen belagen. Ook ging ze regelmatig naar het buitenland om steuren, haaien en ander groot wild te vangen. Buiten het feit dat ze een flink potje kon vissen stond Willemijn vooral bekend om haar vrolijkheid en nimmer aflatende positiviteit. Overal moest wel even een praatje gemaakt worden of even flink worden gelachen, iets wat ook wel eens ten koste ging van de vangsten.

Iemand die een goed potje kon vissen en altijd vrolijk was.

Kijk eens op haar Instagramaccount en naast dikke vissen zie je vrijwel overal een lach. Zelfs in de meest donkere momenten wist ze vaak te relativeren of iets compleet anders aan te kaarten waardoor de focus op het positieve kwam te liggen in plaats van op de kanker.

Niet de kans gehad om het visvirus over te brengen op haar kind, maar met zo’n moeder en vader moet het gewoon in de genen zitten. 

Helaas heeft ze nooit echt de kans gehad het visvirus over te dragen op haar zoontje Beer, maar wat in de genen zit zal ooit eens naar boven komen. Gelukkig is er altijd nog vader Maurits die meer dan zijn mannetje staat met de grote rovers. Wij wensen Maurits, Beer, familie en vrienden veel sterkte met het verlies van deze lieve, positieve en goedlachse vrouw, moeder, dochter, zus of vriendin. Ook na de laatste zaterdag van mei zal het een stuk stiller zijn aan de waterkant.