Kilometers vreten voor die ene 60 PLUSSER zeebaars – Mehmet Buyukyilmaz

27/09/2018
Kilometers vreten voor die ene 60 PLUSSER zeebaars – Mehmet Buyukyilmaz

De ene keer goeie berichten tijdens storm (check HIER) en de andere keer  juist na een storm. Eens te meer de vaststelling dat er geen vaste theorie bestaat voor het vissen op zeebaars.  

Door Mehmet Buyukyilmaz

De laatste dagen merk ik sowieso dat het wat taaier gaat. Feitelijk zijn het die dagen die ik normaal altijd in augustus heb, de zogenaamde krabbenmaand, maar die maand liep alles op rolletjes. Juist die septembermaand lijkt me nu een beetje in de steek te laten.

Mehmet is behalve aan de shad ook helemaal aan het vissen met streamers op zeebaars verslingerd geraakt. 

Zou het seizoen een beetje verschoven zijn ivm met de extreme hitte die we hebben gehad deze zomer? Zou de storm van afgelopen weekend de ommekeer hebben ingeluid? Deze vragen zullen we nooit echt volledig kunnen beantwoorden helaas, of juist gelukkig maar, zo blijft er tenminste wat te raden over. Maar ik kan één ding zeggen: Gewoon gaan en vaak proberen, dan komen de antwoorden vanzelf.

In augustus ving Mehmet deze waanzinnige 80’er zeebaars. 

De laatste week vang ik een hoop klein spul in de havens, zelfs de sessies met de vliegenlat leverden klein spul op. Dus besloot ik het weekend om met de storm een rustpauze in te lassen. En goed moment om wat streamers en garnalen te binden en mijn kunstaas te sorteren voor de eerstvolgende sessie.

Soms is het met storm ook gewoon lekker om thuis te blijven en te gaan…

….knutselen. Vliegbinden binnen het vliegvissen is een echte hobby binnen een hobby. 

Maandag na de storm uiteraard met het juiste getijde gelijk op pad gegaan! Dat is in mijn geval 2 uur na hoog water, ongeacht de stek.  Ik ben begonnen met de vliegenlat met een garnaal-imitatie en gauw leverde dit wel kleine baarzen op.

zoektocht naar groter wild

Toch was ik niet echt tevreden en wilde ik grover wild aan de haken dus besloot ik de spinhengel te pakken, heb ik wat shads in mijn jaszak gestopt, plus wat voorslag en een tang en ben ik gaan struinen. Kort gezegd, kilometers maken, op zoek naar die grotere vissen.

Al snel kreeg ik weer beet maar weer waren het scholenbaarzen. Leuk natuurlijk, maar niet de missie voor vanavond.  Snel verkassen (al is het maar 50 meter naar links of rechts).

Het daglicht leverde sowieso veel scholenbaarzen op, de nacht is voor de grotere vissen. Ik had nog vakantie dus een lange sessie kon geen kwaad 😛

Allen scholenbaars. mooi om te vangen, dat zeker, maar het was tijd voor iets groters!

Zo heb ik laagwater in het donker meegepakt. De volle maan was volledig zichtbaar en ik heb in het verleden met de zelfde omstandigheden best wel goed resultaten gehad. Volhouden en gewoon kilometers maken…

Zeker in het donker hoef je de baars niet te ver zoeken. Integendeel, meestal zitten ze vlak tegen de stenen aan op het ondiepe (soms zelfs vlak voor je voeten). Dus, indien mogelijk, werp je stek zeker ook diagonaal af.

OK MEM, DIT IS JE LAATSTE WORP. DAARNA GA JE NAAR HUIS!

Na ongeveer een metertje of 2.500 heen en weer struinen had ik het bijna opgegeven (en dit terwijl ik iedereen het advies geef om vol te houden). Langzaam begon het baarsvirus dan echt vat op me te krijgen. Elke worp begon ik tegen me zelf te praten:  “Ok Mem, dit is je laatste worp. Daarna ga je naar huis.”

Ik begon moe te worden en mijn drinken had ik in de auto liggen. Dan maar een sigaret opsteken, tijdens het afzinken van de shad. Nou ik kreeg dus geen tijd voor die sigaret, want een DIKKE BOEM! Snel spuugde ik de peuk uit mijn mond en draaide ik de lijn strak.

De moeite waard om 2500 meter voor te gaan struinen over gladde stenen? Hell Yeah!

Dit was duidelijk de grootste van de dag, een goede aanbeet en lekker sterk. Ik was wel ff bang dat ik hem zou verspelen, omdat er slack in de lijn zat vanwege de poging om mijn peuk aan te steken. Maar molens met een hoge inhaalsnelheid doen wonderen gelukkig J

Zo blij mee!!!

Toen liet de vis zich zien in de oppervlakte! Yeah! Een 60 plusser. Al die moeite was niet voor niets geweest. Dat geeft zo’n topgevoel. Uiteraard heb ik toen nog een peuk gepakt en die wel aangestoken. Heerlijk! Tja, al met al blijf ik bij mijn advies dat ik altijd iedereen geef: NIET OPGEVEN!

ZEEBAARSFLUISTERAAR MEHMET

Mehmet is zoals je misschien wel weet een van de beste zeebaarsvissers van het moment, zo niet de beste! Altijd bereid om tips en tricks te delen. Besef goed dat de toeterturk zelf ook alles heeft moeten leren. Jaren van tijd en energie investeren om dat spelletje maar door te krijgen. Daarnaast mag hij overigens ook graag op snoekbaars, baars, snoek en roofblei vissen. Inmiddels is hij al weer een tijd als pro staffer van Cinnetic.