Zonder live sonar hadden we dit nooit geleerd!

Er is veel kritiek op live sonar. Zo zou het geen vissen meer zijn en zou alles te makkelijk worden. Daar valt natuurlijk wat voor te zeggen, maar we hebben er ook onwijs veel van geleerd. Ook vissers die geen live sonar hebben, profiteren indirect van de live sonar. We hebben namelijk een bult kennis opgedaan in hele korte tijd. Kennis die we anders wellicht nooit hadden opgedaan of jaren over hadden gedaan.

Vissen is in razend tempo verbeterd. Twintig jaar geleden hadden we nog amper flitsende boten, dikke sonars en mooi kunstaas. Ook wisten we vroeger heel veel gewoon niet over roofvis. In dit artikel gaan we in op wat de live technologie ons geleerd heeft en hoe jij deze info in jouw visserij kunt gebruiken.

NIET ALLEEN BODEM

Misschien wel één van de dingen die we door live sonar als eerste wisten, is dat grote snoekbaarzen echt niet altijd op de bodem liggen. Integendeel. Snoekbaars, ook gewoon de kleinere exemplaren, liggen vaak genoeg op half water. Zeker de grote hebben niets te vrezen van andere roofdieren en kunnen daardoor ongestoord in het open water leven. Zij verschuilen zich minder snel op de bodem achter stenen of tussen de planten.

Je kunt veel vis van een mooie bodemstructuur plukken zoals je hier ziet op de Active Target van Hugo en Simon, maar ze zwemmen ook zeker op half water!

Natuurlijk gebeurde het weleens dat je met trollen een snoekbaars haakte, maar dat er zoveel snoekbaars gewoon op half water zwemt, hadden we voor de komst van live sonar nooit gedacht. Dit leert ons ook weer dat je niet per se vlak boven de bodem hoeft te vissen voor snoekbaars, al raden we het alsnog aan, want snoekbaarzen die op half water leven, zijn eigenlijk alleen efficiënt te vangen met behulp van live sonar.

HOE VAAK NIET BIJTEN

Door de komst van live sonar, is het angstvallig duidelijk geworden hoe hard vis de kaken op elkaar kan houden. Je kunt midden in een school van 30 roofvissen liggen, zonder enige aanbeet te krijgen. Eerder dachten we dat de stek misschien leeg was, nu frustreren we ons over het feit dat we geen beet krijgen. Gemiddeld pakt eigenlijk maar één op de tien vissen je aas. Op dagen dat het los is, gebeurt het meer, op trage dagen minder.

Hoe vaak ze alleen naar je aas kijken en verder niets doen…

Maar zo zie je maar weer hoe lastig het eigenlijk is om vis te vangen. Door live sonar weet je nu wel dat ze er in ieder geval liggen. Dan is het aan jou om te schakelen en die vis wél te vangen, of te gaan klagen dat ze niet bijten. Sommigen vinden het vissen met live sonar frustrerend omdat ze zoveel vis zien die niet bijten, anderen zien het als zeer leerzaam. Je hebt in ieder geval vis gevonden, het is een kwestie van tijd voordat je ze gaat vangen.

BELANG VAN PRESENTATIE

Dat vissen weinig te maken heeft met geluk, dat wisten we wel, maar door de komst van live sonar al helemaal. Als je toch eens ziet hoe nauw het komt qua presentatie van je aas, dan schrik je je rot. Elk tikje teveel kan afschrikken. Doordat je de vis kan zien volgen, kun je anticiperen op zijn gedrag, maar ook goed leren hoe de vis reageert op je bewegingen. Wat we veel zien is dat het tikken van de shad nuttig is om aandacht te trekken, maar zodra de vis je shad in het vizier heeft, dan is elke tik er vaak een teveel.

Toon van Ham is heel goed in vis vinden, maar weet ook te switchen wanneer ze niet bijten.

Hetzelfde geldt voor werpend vissen. Eigenlijk werkt een monotone presentatie beter dan allerlei bewegingen. Zeker bij snoekbaars geldt dat hoe minder je doet, hoe beter. Dit wisten we al door de verticaal vissers, maar nu met live sonar zien we het ook echt gebeuren. Een techniek als midstrolling, waarbij je je aas monotoon net boven de bodem vist, blijkt super effectief. Als je ook bedenkt wat een echte aasvis doet, is dat natuurlijk niet op en neer bewegen, maar in rechte lijn boven de bodem zwemmen.

En zo is er nog wel meer duidelijk worden, maar we kunnen er niet omheen dat we heel veel hebben geleerd van de live sonar.