Een week lang zeebaars festijn – Mourat Akkouh on FIRE

Wat een snikhete dagen hebben we achter de rug mensen. Heel Nederland zocht de schaduw op, met name snoekvissers hingen korstondig de hengel in de wilgen. Maar op zee ging het los… Compleet los. Lees hoe zeebaarspecialist Mourat Akkouh bij IJmuiden maximaal profiteerde van hyperactieve zeebaars!

Door Mourat Akkouh

Drie weken geleden kwam ik terug van een heerlijke vakantie in Spanje. ik had prachtig weer daar, maar hier was het nog beter. Tenminste, voor het vissen met de boot. Heel warm en weinig wind en vooral uit het oosten. Meestal betekent dat dat zeebaars ver uit de kant jaagt op aasvis. Na een dag te hebben uitgerust, ben ik de volgende dag direct met de boot gaan vissen.

Een mooie baars, maar het was sprokkelen. Nog wel…

Deze eerste dag was toch effe inkomen en zoeken, ik kon een aantal baarzen en een leuke gulletje verzilveren . Niet top nog, maar het weer werd in het weekend alleen maar nog mooier en warmer. Meteen heb ik een aantal afspraken gemaakt met diverse vrienden die ik beloofd heb om een keer te gaan zeebaarzen. O.a. met Nick Landman van Savage Gear. Of hij mee wilde? Daar hoefde hij niet lang over na te denken. Maar helaas, nog steeds was het niet wild met een aantal zeebaarsjes en diverse gulletjes. Ik had er meer van verwacht.

Mooi hoe hier de gullen tussen de bedrijven door lopen…

De volgende dag sloeg het weer om met harde wind en hoge deiningen. Ik heb een poging gewaagd, maar pakte een dikke blank. Tja, dat hoort er ook bij. Na deze twee dagen ging de wind echt liggen en dan bedoel ik windstil. De volgende sessie zou zijn met de Roofmeister gebroeders Hakkers & Honders. Deze twee fanatieke zoetwatervissers hadden nog nooit op zeebaars gevist. Vol adrenaline en met name een bloednerveuze Tim waren ze er klaar voor. Een mooiere dag konden deze twee piraten niet krijgen: zonnetje, windstil en een goede getij.

Een scherm vol met zeebaars, maar niet op actief. Frustratie ten top!

Er lag een hele berg baars stil op de bodem onder ons, maar ze waren niet actief met het laatste stukje afgaande tij, desondanks pakte ze allebei een baars door het shadje zolang mogelijk op de bodem te laten. Toen het tij omdraaide zagen we dat ver uit de kant, op de kop van de Noordpier, wat meeuwen boven een plekje cirkelden. Exact waar ik op wachtte. Dussss… motor starten en vol gas er naar toe.

Met de neus in de boter vallen… Hakkert & Honders met hun droom ontmaagding op het zoute!

Een triple hook-up. Hoe bedoel ie?!

Jagende baars, snel shadjes vervangen voor een plug, nog geen twee worpen later een mooie dikke vis van rond de 55 cm, zowel Tim en Stein direct beet. Jagende baars rondom de boot. Een gekkenhuis. Op een gegeven moment hadden we zelfs een triple hook up .  Diverse vissen op de shad en plug, maar hoe snel ze kwamen, vertrokken ze ook. Op een heel klein shadje wist Stein echter nog een aantal baarsjes te strikken.

Verwend voor het leven met betrekking tot zeebaars…

Op naar de volgende stek met wat dieper water, een hardere stroming, hier zouden we gaan shadvissen, driftend over de bodem. Na een paar worpen voelde ik wat voorzichtig aanbeetjes. Het was het startschot voor een feeding frenzy. Regelmatig pakten een ieder een mooie baars , met als klap op de vuurpijl een van 65 voor mij.

De ultieme beloning was voor papa Mourat 😛

Toen het een beetje druk werd met andere boten ging de beet er ook uit. Die middag nagenietend onderweg naar huis, belde ik Nick, hij had immers vakantie. Ik gunde hem ook zo’n zeebaars feest. De volgende ochtend stond Nick weer paraat en voeren we al spoedig uit de haven, richting de kop van de Noordpier. Links in mijn ooghoeken zag ik wat meeuwen aan de buitenkant van de Zuidpier onrustig heen en weer gaan. Eenmaal op de kop van de Noord, ver uit de kant zocht ik op de fishfinder. Geen baars te bekennen. Echter, op grote afstand cirkelden meeuwen. Meer had ik niet nodig en meteen stoven we daarnaar toe.

De revanche van Nick Landman was zoet… eh… zout 🙂

Wat een verschil met een paar dagen terug. Nick had het spelletje razendsnel onder de knie.

Wauw! Overal jagende baars, duikende meeuwen, sterntjes en grotere baars aan de oppervlakte. Een zeebaarsfestijn ten top en dat schreeuwt gewoon om oppervlakte kunstaas. Maar helaas, de meeuwen waren minstens zo gretig en die wil je er niet op krijgen.  Ik adviseerde dus vlak boven de bodem te vissen. Daar zag ik ook zeer mooie signalen. Ik bleef nog even stug doorvissen in de oppervlakte, maar ving slechts een baarsje op de plug. Ondertussen harkte Nick de ene 50’er en  60’er eruit op een shad. Toen ook maar een shad er aan gehangen en direct… BAM!

Jagende vis op de bodem en in de middenlaag. Alleen al dat is prachtig om te zien!

Dit bleef zo voor langere tijd door gaan, de zeebaars was overal aan het jagen. Niet alleen leuk om er te vissen, maar ook om te zien. Ik kan hier eindeloos van genieten! Helaas kwam hier een einde aan toen de stroming er weer in kwam.

BAM… Hangen. Prachtig op te zien op deze topunit, de HDS van Lowrance.

Bijna pelagisch gevangen met de Lowrance HDS 🙂

Hierna voeren we naar dieper water, waar ik eerder met de gebroeders Roofmeister diverse baarzen had gevangen. Maarrrrr… hier zat nu niks, een volgende hotspotje, ook niks, tot slot een ander plekje proberen en anders maar richting de haven. Gelukkig, hier zaten ze. Driftend verre worpen met 20 en 25 gram jigkoppen… BAM! Af en toe een gulletje tussendoor.

En jawel, ook de gul gaf weer acte de présance…

Na deze resultaten heb ik mijn vakantie direct maar even verlengd 😉 Eeuwig zonde om deze toptijd aan mij oorbij te laten gaan. De rest van de week heb ik zo samen met de zeebaarscracks Jurjen van Ultimate Fishing en Jeroen Eijsens van Westin en Jevisgids.nl hele mooie visrijke dagen gehad. Met Jurjen midden op zee op Atlantische Oceaan-achtig helder zeewater met flinke deining. Het was het waard, want de zeebaars ging hier compleet los. Jagende vissen aan de oppervlakte, vissen op half water, noem maar op.

Midden op de ‘Oceaan’ op een 18 grams hengeltje!!! Wauw!

Hoe blij kun je zijn met een vangst. Een beer van het open water.

Pelagisch gevangen 🙂

De laatste twee dagen was ik met Jeroen op stap en kreeg ik meteen wat fishfinder les. Wat een kennis heeft deze man. De eerste dag met Jeroen lieten de echte topwaterdagen zich weer zien. Het begin begon erg mistig en op de eerste stek konden we geen vis vangen. Dan maar terug richting de pier.

Land kon je niet zien en ik was volledig afhankelijk van de Navionics waterkaart. Eenmaal dichter bij de kant besloot ik even richting het strand te varen. Daar zagen we al snel weer het veelbelovende tafereel van jagende meeuwen en sternen. Daaronder zeebaars die nu agressiever en sneller dan ooit de topwaters te grazen namen.

Op de laatste visdag draaide de wind richting het zuiden en trok deze behoorlijk aan. De scholen met vis waren ineens verdwenen. We konden nog wel wat baarzen tussen de blokken peuteren, maar het was beduidend minder dan de eerdere dagen.

De mooiste aanbeet die ik dit seizoen heb gezien was bij Jeroen op de Subwalk. Nog geen drie meter van de boot stopte jeroen de Subwalk en toen kreeg hij me toch een aanbeet! Het resultaat mocht er ook zijn… een bak van 67 cm!

Wat een feest was dit. De zeebaarzen waren stuk voor stuk goed dik en zeer sterk. Iets dat mij opviel was het grote aantal vissen van tussen de 50 en eind 60 cm. Dit belooft wat voor het najaar.  Want… inderdaad… het seizoen is nog lang niet ten einde. Sterker nog, wellicht was dit slechts het voorgerecht… Stay tuned Roofmeisters.