Is dit de allermooiste vis ter wereld? Haaien die je vangst aan gort bijten

De Malediven zijn een eilandengroep ten zuiden van India. Tropisch weer, witte stranden en een waar visparadijs! Mark Verhoeven heeft onlangs een trip gemaakt naar deze prachtige bestemming. In dit artikel lees je over zijn avonturen in dit paradijs. Klik HIER voor deel I.

---

Ook interessant:

Barracuda in Europa.
Sophie in de tropen.
RM in Egypte.

---

– Door Mark Verhoeven – In dit deel van het vissen op de Malediven schrijf ik over het jiggen. Het jiggen is naast een geweldig mooie vistechniek om vele soorten boven te krijgen ook nog eens een welkome afwisseling naast al dat smijtwerk. Je armen ga je na een paar uur poppers smijten wel voelen en op deze manier ga je ze toch op een andere manier belasten.

Met het jiggen zijn er vele prachtige soorten te vangen.

De eerste dag konden we jiggend maar weinig vis boven krijgen. We kregen veel actie en wisten genoeg vis te haken, maar meestal werden ze onderweg tijdens de dril gepakt door iets groots en alles compleet afgebeten of aan gort getrokken. Een wapperend lijntje was dan vaak het eindresultaat…  

Dat jiggen is wel lekker want je belast je armen op een andere manier.

Als het zo eens een keertje voorkomt dat alles af wordt gebeten, denk je al snel aan een wahoo of een barracuda. Maar omdat het keer op keer raak was, was het vermoeden dat er wat haaien op onze jig stekken rondhingen. Eén keer werd dat vermoeden bevestigd, omdat deze haai bij vismaat Bart na het pakken van de vis zichzelf in de hoek van zijn bek haakte aan de assisthook van de jig. Na een prachtige dril werd deze grijze rifhaai van zo’n 1,5 meter in het water onthaakt en zwom daarna snel de diepte weer in. 

Ons vermoeden werd bevestigd toen deze mooie rifhaai boven kwam.

 

Eten of gegeten worden

Verder kan op deze bestemming werkelijk van alles gebeuren tijdens het jiggen. Er zijn hier zelfs al marlijnen en zeilvissen gevangen op de jig. Ik was aan het einde van een drift zo rond 100 meter diep aan het jiggen en voelde dat de jig niet helemaal goed moest zitten. Dus ik draaide de jig keihard naar boven om te checken wat er niet goed zat. Wordt die jig ergens halverwege gepakt en een enorm harde run volgt. De vis knalt er volop vandoor en bleef maar gaan. De slip nog maar wat vaster gedraaid, waarna de run plotseling stopte. Shit… Los! Maar ik voelde toch nog wel aardig wat weerstand en draaide een dood gewicht richting de boot.

Het bleek een geelvin tonijntje te zijn die halverwege gepakt werd.

Al snel heb ik zelf de zware jighengel opzij gezet en ben overgegaan op het slowjiggen met “spaghetti” hengels. Ik heb wat met groupers, het zijn prachtige beesten met de mooiste patronen en in de meest geweldige kleuren. Het gros van de groupers is wat makkelijker dichtbij de bodem te vangen en als het jiggen dan nog wat langzamer kan door te slowjiggen, dan laten die aanbeten vaak niet lang op zich wachten. Nu zijn de meeste groupers niet de vechters van jewelste, maar je weet nooit wat er boven komt en ze zijn allemaal prachtig. 

Die groupers zijn stuk voor stuk prachtige vissen.

Jiggend werd meestal een drift gemaakt vanaf 40 tot 100 meter diep. Tussen de 40 en 80 meter diep kregen we veruit de meeste actie van grouper soorten als deze prachtig getekende dieren. We visten meestal met jigs tussen de 80 en 150 gram, afhankelijk van de stroming. Dan weer stond er amper/geen stroming en kon je prima met 80 gram uit de voeten. Soms stond er een flinke stroming en was met 150 gram maar amper de bodem te halen en moest het dus soms nog wel even zwaarder.

 

Eindelijk mijn targetvis

Naar mijn mening moet je zo licht mogelijk vissen (betere actie van de jig), maar wel zo zwaar als noodzakelijk is om je jig toch veel rondom de bodem aan te kunnen bieden. We jigden vrij langzaam omhoog, lieten hem tussendoor lekker wat terug dwarrelen en jigden hem dan tot circa tien meter hoog van de bodem.

Groupers leven vaak dicht bij de bodem en waren goed te vangen met slow jiggen.

We lieten hem daarna snel weer zakken naar de bodem. Het gros van de aanbeten van de groupers kwamen van kort bij de bodem, maar soms pakte je er ook wel eens eentje wat hoger. Zo ook mijn targetvis op de Malediven, de blue-and yellow grouper. Deze pakte je meestal ook meters hoog van de bodem en opvallend vaak op de stukken van zo’n 70-75 meter diep. Zou je hoger door jiggen dan vang je ook zeker vis, maar werd de kans op een grouper wel weer een stukje kleiner. In alle waterlagen is jiggend wel vis te vangen met zowel speed- als slowjiggen. Want er zwemmen wat soorten rond op de Malediven, abnormaal! 

Mijn targetvis heeft echt prachtige kleuren.

Nog even terug naar targetvis numero uno voor mij deze Malediven trip… Ik zag hem wel eens voorbij komen op social media als Facebook en Instagram: de blue-and–yellow grouper. Op de Malediven trouwens yellowfin of lemon grouper genoemd. Het mooie van die beesten is dat ze werkelijk allemaal net anders zijn. De ene zit vol met de kleine lichtblauwe vlekjes, de andere heeft er geen. De ene heeft felgele vinnen, de andere bijna geen geel in de vinnen of met meer zwart of grijs door het geel. Maar stuk voor stuk prachtige beesten. Eén van de mooiste soorten die er rondzwemmen als je het mij vraagt.

Wij zijn het zeker met je eens Mark, wat een schitterende soort.

Maar nu komt het. Na een paar dagen hadden we er inmiddels vier op de foto mogen zetten. Kerry was de gelukkige met drie stuks en ook Rick had al een beauty. Op dag vijf vroeg ik aan de kapitein hoe vaak ze deze soort nu eigenlijk vingen, als dat al te zeggen was. Zijn antwoord liet me even schrikken. De ene groep vangt er eentje of twee, de andere groep geen. Oeps! Wij hadden er toen dus al vier en dat was dus al flink meer dan gemiddeld, maar goed… We hebben nog twee dagen, dus wie weet.  

Mijn maten hadden er al een paar, nu ik nog.

En ja hoor! Op diezelfde dag nog kreeg ik een aanbeet slowjiggend en al wat meters van de bodem af en het voelde tijdens de dril net even wat anders dan de rest van wat ik die week jiggend al had gevangen. Het zal toch niet… YES! Vanuit de diepte zag ik in het kristalheldere water iets prachtig moois aankomen. Ik heb er ook eentje! Zo blij als een kind heb ik mijn vismaten ontiegelijk veel foto’s laten schieten. Je kunt er niet genoeg hebben van zo’n prachtbeest. Tref ik het ook nog eens een exemplaar te vangen met compleet knalgele vinnen. Gruwelijk gaaf!

Daar was ‘ie dan!

Zoals eerder gezegd is werkelijk in alle waterlagen vis te vangen. Soms had je je jig bijna boven van ruim 100 meter diepte en klapte er alsnog wat op. Soorten als black trevally, bluefin trevally, spotted trevally, bigeye trevally, barracuda, wahoo, dogtooth tuna, bonito, triggerfish, trumpetfish, green jobfish, crimson jobfish en rusty jobfish, om er maar even wat te noemen. 

Een hele hoop soorten knallen tussendoor met het jiggen.

Na de visweek hadden we ieder zo rond de 20 soorten en in totaal met zijn vieren rond de 30 vissoorten naar boven gehengeld… Als je het ooit kan gaan doen, niet twijfelen en gaan. De visserij op de Malediven is gewoon geweldig! 

 

Wat een visserij en wat een locatie, hier kun je alleen maar jaloers op zijn. Zoveel vissoorten en allemaal stuk voor stuk prachtig. Klik HIER om bij te blijven met Marks Instagram.