Zwarte Pietenspel bij dalende visstand tussen het beroep en de hengelsport

We zien het vaak genoeg. Zodra de visstand op zee- of binnenwater alarmerend ter sprake komt, schuiven de hengelsport  en beroepsvisserij elkaar de zwarte Piet toe. Wij vinden dat de hengelsport alle recht van spreken heeft, van de beroepsvisserij is dat sterk de vraag, ook al lijkt hun mening nogal eens voor waarheid aangenomen te worden. Bizar!

Zo ook wat betreft de zeebaarsvisserij. Natuurlijk zijn er genoeg sportvissers die ook wel eens zeebaars meenemen, maar die impact valt in het niet bij het beroep die er niet voor terugdeinst om met hun netten op paaigronden complete jaarklassen weg te vangen.  Toch stond de EU daar anders in.

“SPORTVISSERIJ NEDERLAND HEEFT AANGEDRONGEN OP EEN NIEUW ONDERZOEK. GELUKKIG MAAR.”

Genoeg is genoeg vond Sportvisserij Nederland (en de internationale sportvisorganisaties EAA en EFTTA), die heeft aangedrongen op een nieuw onderzoek door de zogenaamde ICES (Internationale Raad voor Onderzoek op Zee).

Onlangs werden de cijfers gepresenteerd. In het kort: Aangenomen werd dat 1.627 ton zeebaars in 2017 werd meegenomen of dood ging na te zijn teruggezet. Dat is nu bijgesteld naar 216 ton! Verder is de overlevingsratio bijgesteld.Ofwel, niet slechts 85% van de zeebaars overleeft na de release, maar 95%. Als de impact van de hengelsport altijd zo overschat is, vragen wij ons af of de impact van de beroepsvisserij niet altijd erg is onderschat. Tijd voor een nieuw onderzoek! Zet m op Sportvisserij Nederland.

Team Roofmeister