Geen plan is ook een plan – Dit was de opening van Luc & Lau!

Eindelijk was daar de opening van het seizoen weer! Een weekend waar zoveel roofvissers naar uit kijken tijdens die verrekte gesloten tijd. Waar het op zaterdag warm was met weinig wind, was dat op de zondag wel anders. Beste golven, bewolking en een flink windje. Lees in dit artikel over de opening van Luc de Groot, die samen met zijn vrienden weer een weekend heeft huis gehouden op de rivier!

Door Luc de Groot – Zoals elk jaar vis ik de opening op de rivier, mijn thuiswater. Het is inmiddels traditie dat minstens één dag met Lau Boom en Gijs de Haan wordt gevist. Zaterdag kwamen Lau en zijn vader Erik langs en zondag kwam Gijs aan boord in plaats van Erik. Dat is sowieso al iets om naar uit te kijken, want wat is er nou leuker dan met je maten op het water liggen? Dat dacht ik, niet veel!

Het plan was om gewoon lekker zoveel mogelijk te vangen. Check de kleuren van deze baars!

Het plan was, zoals elk jaar, om geen echt plan te hebben. Gewoon lekker vissen en even kijken waar de meeste vissen uit hangen. Met de opening gaan we graag aan de gang met klein aas om snel door te hebben waar de vis een beetje zit en gewoon om weer lekker veel aanbeten te krijgen. Het liefst vissen we ondiep rond de planten en stenen en maken we flink wat meters.

Als een jekko

De eerste dag lagen we rond een uur of 6:30 op het water en was het tijd om naar de eerste stek te gaan. Te laat misschien zo achteraf? Het water stond ontzettend laag en de rivier was al aardig gestopt met stromen, geen goed teken. De eerste aanbeten lieten dan ook best even op zich wachten… De zon begon ook flink door te breken. Dit in combinatie met geen wind, helder water en geen stroming is geen goed recept!

Weinig wind en stroming is niet echt wat je wilt als je aan het vissen bent.

We merkten het ook in de aanbeten, want die bleven, los van hier en daar wat kleine snoekbaarzen uit. Opvallend was dat we eigenlijk op elke stek wel vis vingen, maar na één of twee was het ook wel echt klaar. Dat zei ons ook genoeg over de activiteit van de ochtend. Na een visje of tien besloten we naar een kleiner riviertje te gaan wat altijd harder stroomt en troebeler is. Misschien dat ze daar wel iets happiger waren?

Op de kleine rivier zwemmen ook veel mooie baarzen.

Ook hier was het schrapen. We vingen zeker wel vis, maar niet zoals we gewend waren van andere openingsweekeinden. Plots werd ik wakker geschud door de hardste beet die ik ooit heb gevoeld. Direct schoot de vis naar het midden van het water en begon als een jekko te zwemmen. Dit had ik nog nooit meegemaakt. Het kon niet anders dan dat dit een unit van een meerval was. Ik vang ze wel vaker, maar dit was nog veel groter! Natuurlijk was er geen houden aan en zwom de vis zich vast. Jammer maar ik was weer even wakker!

En toen ging het los!

We besloten terug te gaan naar het grote water. Hier stond eindelijk een beetje stroming en we visten hier nog even door. Ook hier was het echter weer niet veel soeps. Op de laatste drift kregen we opeens weer aanbeten. Het leuke is dat we hier eigenlijk een beetje uit ellende wat worpjes maakten, het was een stukje dat ik normaal ook altijd oversla, want op het oog gebeurt er daar helemaal niets. Geen structuur, weinig aasvis, eigenlijk niets interessants.

En toen liep het opeens! Altijd leuk om in korte tijd lekker veel actie te krijgen.

Toch kregen we rap wat aanbeten van vooral snoeken en baarzen en konden we in het laatste uurtje de dag nog redden. Tevreden gingen we het water af met een vis of 25. Zo slecht was de dag toch niet , alleen voelt het zo taai omdat je keihard moest werken en op eigenlijk weinig stekken meerdere aanbeten kreeg.

Een winderig dagje

De tweede dag stond iets meer in het teken van snoek. De waterkleur was goed hadden we dag ervoor gezien en we kregen veel wind en wolken op ons dak. Echt snoekweer zou je denken. Nou, ook hier begon de dag mega stroef en stond het water weer volledig stil. Aanbeten bleven uit en het duurde weer even voor de eerste vis zich meldde. Na weer wat kleine snoekbaarzen kreeg Lau een mooie beuk en kregen we te maken met de eerste meter van het seizoen! Grappig genoeg gebeurde dit tijdens het vissen op baars en snoekbaars, zul je net zien…

Daar was de eerste meter!

We besloten het roer om te gooien en eens een flink stuk te varen. Niet alleen voor de afwisseling, maar ook omdat de nieuwe stekken veel weg hadden van de succesvolle plek van de dag ervoor. Toen we riet in de kant zagen staan, kon Lau het toch niet laten om er eens een flinke lap kunstaas naartoe te smijten. Snel volgde een klap van een beet en lag de volgende meter alweer in het netje! Lau’s weekend kon niet meer stuk. We maakten nog heel wat meters verder, maar dat mocht ook niet echt baten.

Die rivier snoeken zijn next-level! Wat een geweld. Het was wel echt Lau zijn weekend qua grote vissen!

De wind werd ons ook wat te gek, dus besloten we weer naar het kleine riviertje te gaan. Hier vingen we hier en daar nog een visje, maar het was niet wild. Zelfs trollend, wat we ook eigenlijk nooit meer doen, wilde het niet. Alleen een roofblei dook erop en op de valreep nog een snoekbaarsje, maar erg succesvol was het niet. We vonden het wel mooi geweest en gingen toch tevreden naar huis! Je mag natuurlijk nooit klagen met twee meters in de boot en een dikke vette baars!

Hard werken, stug doorgaan en de juiste stekken bevissen. Zelfs op lastige dagen kun je dan nog wel een visje vangen. We zijn benieuwd wat de rest van het seizoen in petto heeft!