Eens in de zoveel tijd val je met je neus in de boter. Alles werkt dan, alles valt op zijn plaats, alles zit mee! ‘De vissen springen niet vanzelf de kant op’, wordt wel eens gezegd. Nou op dat soort dagen scheelt het niet veel. Het gebeurde mijn vismaat Martin en mij zo ergens in 2012. Baars XXL en dat in veelvoud. We love it! Big time!

Door Sjoerd Beljaars

Massa’s ganzen in V-formatie naar warmere oorden. Een teken dat het los gaat?

Niks die ochtend doet vermoeden dat we iets bijzonders gaan meemaken, toch staan Martin en ik te trappelen. Het is een haventje waar grote baars zeker tot de mogelijkheden behoort. Natuurlijk de gezonde hartkloppingen, maar net zo goed zijn we realistisch. Hoe vaak zijn we niet van een koude kermis thuis gekomen?

“NATUURLIJK DE NODIGE HARTKLOPPINGEN, MAAR NET ZO GOED ZIJN WE REALISTISCH”

Het is ook niet de eerste keer dat we hier gaan vissen. Ik denk dat het destijds de vierde keer was zoiets. Het is hoe dan ook een mooie haven aan de rivier met bij de ingang een interessante kom waar de stroming alle kanten op schiet.

Wat voor gekkenhuis staat ons te wachten?!

Ja, we hebben hier al eens mooie tijden beleefd met enkele mooie stekelridders van boven de 40 cm. Elke keer was het weer zoeken waar ze huishielden, maar eenmaal gevonden dan kon je gerust rekening houden met twee, soms drie van die beauty’s.

yeah!!!

Ook deze keer weer, zo eind oktober. De eerste nachtvorst hadden we achter de rug en overdag echt van die begin winter temperaturen. Al met al hoog tijd voor veel roofvissen om havens op te gaan zoeken. Bij die baarzen is het altijd maar weer de vraag waar ze zich ophouden. Soms zitten ze tot diep in de haven, soms gewoon nog midden in de stroming.

Het kommetje.

Eenmaal aangekomen, visten Martin en ik eerst een grote stek in de luwte af met shads. Shads was hier dan ook geijkte wapen en dan lekker strak tegen de bodem aangeboden. Tenminste, dat dachten we… Het gevolg laat zich al wat raden, noppes, nada, rien! Dan opeens toch een harde beuk, een snoekje van nog geen 50 cm. Leuk en dat moet je waarderen, maar hier waren we niet voor gekomen.

“DE SHADJES LATEN WE MET BEHULP VAN DE STROMING VLAK BOVEN DE BODEM FLANEREN.“

Dan maar de havenmond, die kom, die whirlpool van neringen… Ook hier niks. We vissen met 7 tot 14 grams loodkopjes en laten ze mooi met behulp va de stroming vlak boven de bodem flaneren.

De eerste vissen dienen zich aan…

Gelukkig dan actie bij Martin. Een doffe klap en daarna dat bonken. Een typische baars aanbeet. En jawel, even later verschijnt daar een 40’er aan de oppervlakte. Yeah!!! Wat zijn ze hier mooi op dat heldere rivierwater.

Let’s twitch again!

Dat smaakt naar meer en de shads vliegen weelderig door de lucht, maar nu blijft het wel heel lang stil. Normaal geloof ik nooit zo in een kunstaaswissel. Tenminste, je zult er opeens wel wat meer mee kunnen vangen, maar een echt dag-en-nacht-verschil… Nou, wel dus. De wissel blijkt een schot in de roos.

De succesformule. Twitchbaits en plugjes met ratel. Tweede van onder is de Squad Minnow van Illex, ideaal voor dit werk. 

Ik hang een Squad Minnow van Illex in de speld. Stervensduur dat kunstaas, maar het zijn echte juweeltjes en doen wat ze moet doen. Het is een suspenderend standaard plugje dat je ook prima binnen kunt twitchen. Ideaal voor het vissen in de middenlaag.

Spot on en niet zo’n klein beetje ook!

Ik gooi de Squad Minnow over de stroomnaad en vis hem binnen tot in het midden van de ‘draaikolk’, waar het water net wat rustiger is. Ik draai het niet binnen, maar geef het met agressieve tikken een wijd uitslaande actie. Daarna draai ik wat lijn binnen en laat ik de plug mooi even stil hangen in het water.

“DE HENGEL KREUNT VAN GENOT. HET KENMERKENDE BEUKEN. YEAH!”

De eerste worp is het al hangen. Een lomp lijf stort zich tijdens het stilhangen met al zijn gewicht op het kunstaas. De hengel kreunt van genot. Het kenmerkende beuken. Yeah! Wat is dit toch altijd weer waanzinnig en dan heb ik de vis nog niet eens gezien. Het is kraakhelder water en al op twee meter diepte zie ik een diepgeel gekleurde rover met knalrode vinnen. Ahhhh…

Het is nog steeds een raadsel wat die baarzen in die haven komen doen 😉

Kneiter voor Martin!

Massa’s ganzen in V-formatie naar warmere oorden. Een teken dat het los gaat?

Martin weet niet hoe snel hij ook een crankbait er aan moet hangen. Suspenderend, in de middenlaag lopend en een ratelkogel. Het is de onbetwiste succesformule voor vandaag. Bij hem duurt het allemaal veel langer. Nee hoor, bij zijn tweede worp staat hij ook met een bonkende hengel in zijn hand.

We vissen door tot in de schemering en geef ons eens ongelijk.

Ook die Clackin’ Rap serie van Rapala deed goede zaken.

Geen één onder de 40

Het is bizar wat er die dag gebeurt. We vangen zoveel en geen baars is onder de 40 cm! Van gekkigheid weten we niet meer hoe we met deze vissen op de foto moeten. De put met creativiteit voor vette platen is zogezegd uitgedroogd. Het zomaar eentonig kunnen worden, maar dat is het uiteraard niet. De aanbeten zijn heerlijk, de dril idem dito en de vissen zijn regelrecht op hun mooist. We genieten als nooit tevoren!

Van gekkigheid weten we niet meer hoe we ze creatief op de gevoelige plaat moeten zetten.

Toen we nog aan het zoeken waren voor actieve baars, had Martin terloops nog een hengel met een sardine uitgezet. Altijd leuk om een beetje side tracking te doen, maar bij zo’n baarzen feest is dat natuurlijk linke soep. We waren de hengel vergeten en Martin kon nog net zijn hengel grijpen voordat hij in het water schoot. Snoek! En geen kleintje. 99 cm! Wauw! Alsof we niet genoeg verwend waren.

Grote snoek, waarom ook niet?!

Of er pr’s zijn gesneuveld? Eh, ja, volop! Met iets van twintig 40’ers en de helft daarvan over de 45 cm, moet er altijd wel iets echt bruuts tussen zitten. Voor mij een kneiter van 51,5 cm! Martin haalde de 50 cm! Op de terugweg naar huis was het voornamelijk stil in de auto, maar onze gezichten spraken boekdelen!

Het liefst denken we natuurlijk dat dit soort sessies alles met onze waanzinnige skills en know how heeft te maken, of zal het iets met de gretigheid van de vis te maken hebben? Wat denk jij?