Snoekbaars stek vanaf de kant – Leve de waterbus

Vroeg uit van school? Roofmeister Stein Honders bedacht zich geen twee keer en vertrok meteen  richting de Merwede om te gaan vissen. Het plan was om de haltes van de waterbus af te vissen; niet zonder succes… 

Door Stein Honders

Vroeg uit en dan? Vissen natuurlijk 😛 Uit school vertrok ik zo direct naar de Merwede met vismaat Dominique Neijenhuizen. Het werd prachtig weer en we kregen de vis goed gevonden. Het doel was om alle waterbus haltes af te vissen. Keer op keer bleken dit hotspots te zijn. Zeker zo midden op de dag.

Regelrechte hotspots. 

Het materiaal

Bij deze visserij gebruik ik een hengel van 210 tot 240 cm met een licht gevoelig topje, want je wilt natuurlijk alle aanbeten voelen. Wel is het belangrijk dat de hengel een stevige blank heeft, opdat je de haak goed kunt zetten. Je zou misschien denken dat ik voor een molen uit de 2000 of 2500 serie zou kiezen, maar mijn voorkeur gaat uit naar een in de maat 3000.  Sommigen vinden dit wellicht aan de grote kant, zelf vind ik het echter fijn om mijn kunstaas in het voorjaar/zomer iets sneller binnen te vissen, omdat de rovers goed gretig zijn. Met een groter model molen vist dat dan een stuk comfortabeler.

Baars langs die stenen kanten. Prima te bevissen met een plugje.

Als hoofdlijn een lekker dunne dyneema van 10/00. Geen rek, zodat ik alles goed doorkrijg op de hengel en dun zodat ik minder weerstand heb van stroming een eventuele wind. Aan de hoofdlijn bevestig ik met een Albright knoop een stukje fluorocarbon van ongeveer 50 cm. Schrik niet, ik gebruik 40/00 waar anderen vaker kiezen voor rond de 30/00. Tja, we vissen tussen de stenen en dan ligt het doodschuren van de lijn op de loer. Liever geen concessies dus. Bovendien zorgt die dikkere onderlijn voor een nog beter zweefmoment bij het afzakken van een shadje. Bonus toch?

Ik viste met shads van tussen de 7,5 en 14 cm in verschillende kleuren. Met name de Zander Pro Shad van Fox Rage (onder) is een killer.

Als aas gebruik ik shads tussen de 7,5 en 14 cm. In het voorjaar gebruik ik graag modellen met een grote en bewegelijke staart, deze maken veel trillingen en turbulentie in het water. De vis is nog niet zo lang geleden afgepaaid en lust dus wel een lekker hapje en zal daarom extra agressief op je shad kunnen klappen. De shads prik ik op loodkoppen van tussen de 7 en 18 gram, afhankelijk hoe hard de rivier stroomt. De kunst is om zo licht mogelijk te vissen, maar wel zwaar genoeg om goed bodem contact te houden.

Hoe bedoel je gretig 😛

Soms heb je last van de wind die je lijn tijdens het zakken opzij drukt bij het werpend vissen met de shad. Je hebt zo veel minder goed contact met je softbait, laat staan dat je aanbeten goed doorkrijgt. Heb je hier veel last van dan kan het helpen door de hoofdlijn goed in de gaten te houden. Met een beetje oefening zie je aan de lijn wanneer de shad de bodem aantikt. Bij een aanbeet is dat veel feller… Een andere optie is om zwaarder te gaan vissen, ook al gaat dat ten koste van het zweefmoment…

Op stap

Enfin, deze dag werd er echt een waarbij alles lukte. Genieten.  Alle haltes van de waterbus werden afgegaan en bij de eerste was het al raak! Daar liet ik simpel de shad onder de kant waar de pont aanlegt naar de bodem zakken. Vrijwel altijd is het daar net wat dieper, aangezien de boot daar gas geeft om weg te varen en zo de bodem uitslijt. Bam! Vrijwel meteen een harde beuk op de hengel. Yeah!!! Een fraai gekleurde snoekbaars was de klos.

De eerste snoekbaars. Dat beloofde wat.

Na een paar worpen langs de steiger zonder tik, maakte ik een worpje langs de stenen rand. Daar zag ik veel jong visbroed zwemmen en het kon gewoon niet anders dan dat daar roofvis op de loer lag. En ja hoor, na een paar slagen aan de slinger van mijn molen, kreeg ik een harde tik. Wederom snoekbaars die zijn buik al aardig vol had gevreten. 😛

Een leuke snoekbaars die na al dat jongbroed nog wel zin had in een shadje.

Daarna een korte pauze, maar toen de waterbus langskwam om aan te leggen, begon het hier en daar te kolken. Geloof maar dat je op dat moment je shad in het water moet hebben liggen. Op een of andere manier wordt roofvis hierdoor getriggerd. Ook nu weer. Ik ving mooiere fraaie exemplaren.

Ook de stenen rand bleek een trekpleister te zijn voor  de snoekbaarzen.

Het was die dag erg warm, de zon scheen fel en ik ben daardoor ook flink verbrand, maar dat mocht de pret niet drukken. Volgende keer sowieso goed insmeren. Bizar eigenlijk. Normaal is het met dit soort weer en taaie bende. Nu niet.

Dominique met een dikke baars op een topwater. Wauw!!!

Na 5 zanders gevangen te hebben werd het tijd voor een baars. Ik kreeg ze niet gevangen op een shad dus besloot ik om er een plug aan te hangen om de ondieptes goed uit te kunnen vissen. Na een tijdje wist ik een paar leuke baarzen te vangen op de Salmo Hornet. Naar mijn mening een van de beste plugjes om mee op baars te vissen. Mijn vismaatje  Dominique, wist een brute baars te vangen op een jerkbait die aan de oppervlakte loopt. Wat een prachtig gezicht om een baars er zo overheen te zien schuiven. Echt de kers op de taart van die dag.

Voor baars is de Salmo Hornet een vaste waarde.

Toen nog ffies een pechmoment. Ik ving een baars en bij het onthaken van de vis, schoot de dreg plotseling in mijn hand. Oef! Ff op de tanden gebeten en de haakpunt met weerhaak doorgedrukt. Vervolgens het stuk met de weerhaak er af geknipt met een kniptang. Daarna kon ik de haak makkelijk weer terughalen en uit mijn hand verwijderen. Eens te meer het bewijs dat een kniptang geen overbodige luxe is tijdens het vissen.

Oef! Tandenbijten, doordrukken, afknippen, terughalen en weer doorvissen 😛

Na een tijdje vielen de baarzen weg en hing ik de Zander Pro Shad van 12 cm er weer aan. Een Regelrechte snoekbaarskiller met flinke staartactie en kantelende body. Die dag heb ik al mijn snoekbaarzen dan ook op die shad gevangen. Meteen weer aanbeten en vangsten. Alsof er niks verkeerd kon gaan die dag. Wat een topsessie. Ik ving 11 vissen in nog geen 3 uur tijd.