Strijd, succes en leermomenten – Dit was het seizoen van Gerben Jorritsma

Het seizoen 2023-2024 is alweer zo goed als ten einde. Tijd om terug te blikken naar een seizoen met flink veel regen, harde wind en flink fluctuerende waterstanden. Tegenslagen waar wij als vissers geen invloed op hebben, maar toch gaan we gewoon door en creëren we onze eigen hoogtepunten! Lees in deze serie over de hoogte- en dieptepunten van verschillende vissers in het seizoen ’23-’24. We trappen af met Gerben Jorritsma van Daiwa!

In oktober zijn wij als “Team Holland” naar Mantova afgereisd om te trainen voor het WK Streetfishing. Dit hield in dat we het water met mijn boot gingen scannen en vanaf de kant onderzochten welke technieken daar het beste werken.

In de trainingsweek hadden we mijn boot mee om stekken te zoeken.

Eenmaal na aankomst kwamen wij er vrij snel achter dat het WK parcours, wat bestond uit twee meren, weinig te maken had met streetfishing. Daarbovenop was de visstand in één van de meren extreem wisselvallig. We wisten een aantal mooie black bass te vangen, maar alle andere soorten lieten zich slecht vangen.

Samen met Tim deden we ons best om Nederland te vertegenwoordigen.

Een maand later vond het WK Streetfishing plaats op 11-12 november. Ons vermoeden en plan klopte, er werd weinig tot niets gevangen in het ‘slechte meer’. Hier moest je echt geluk hebben. Dag één werd ik echter met mijn vismaat Tim Kunst geloot op dit water. Over de gehele dag werd hier maar één vis gevangen. Op het andere meer klopte ons plan! Team Holland 2 werd eerste (Bart van der Walle en Johannes Elzinga). Dag twee was eigenlijk hetzelfde verhaal. Op parcours één werden maar enkele vissen gevangen en voor team Holland was het niets.

Tijdens de training wist teamgenoot Bart van de Walle deze prachtige bass te vangen.

We hadden pech… Gelukkig vonden Tim en ik op parcours twee de vis en eindigden derde op dit parcours. Ondanks dat wij als land op parcours één niets hadden gevangen en enkele landen wel geluk hadden gehad, was ons plan sterk genoeg  voor een tweede plek op het WK voor team Holland! Dit is toch iets om stiekem trots op te zijn.

Een knappe tweede plek, ondanks dat we op het moeilijke meer geen vis hadden gevangen.

Soms sla je de plank helemaal mis

Als wedstrijdvisser maak je voor elke wedstrijd een plan op basis van kennis en ervaring. Helaas sla je soms ook wel eens de plank extreem mis. Ook dit jaar heb ik een paar van dit soort momenten gehad. Je bedenkt iets of probeert iets nieuws tijdens een wedstrijd en dan valt het vervolgens extreem tegen. Zo heb ik voor dit seizoen tien wedstrijden gevist waarvan ik drie keer buiten de top vijf ben gevallen.

Je kunt helaas niet altijd winnen…

Voor mij is de top vijf altijd de norm. Ik ben van mening dat als je plan goed in elkaar zit, je altijd wel in de top vijf hoort te kunnen komen. Vaak zit het verschil tussen nummer één en nummer vijf in wie nu net even die grotere vis vangt. Dat is denk ik een beetje de geluksfactor die erbij komt kijken. Maar wanneer je echt een stuk minder hebt gevangen dan de rest, is het voor mij echt een domper en een teken dat ik het niet goed heb gedaan. Dus terug naar de tekentafel…

Soms hebben we teveel risico genomen en daarmee duren punten laten liggen. Maar hier leer je van!

Zo hebben mijn vismaat en ik dit jaar een aantal keren een groot risico genomen door ver van de startlocatie te gaan vissen en dus erg veel kilometers te maken tijdens een wedstrijd. Helaas bleven de aanbeten uit op onze stekken. Dan kom je al snel in de problemen wanneer je weer een paar kilometer terug moet lopen. Hier hebben we weer veel van geleerd en zijn wij ook beter van geworden.

Zo is het Gerben, van fouten leer je en zonder fouten te maken, wordt je nooit beter. Kunnen we het dan wel een dieptepunt noemen? Het glas is halfvol…