Ultra Light op roofblei op de Grensmaas

30/06/2020
Ultra Light op roofblei op de Grensmaas

De roofblei is en blijft een mysterieuze roofvis. De manier om te vissen? Dat is toch kleinere plugjes op topsnelheid door het water heen rossen? Ja, dat kan succesvol zijn, maar er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Check hoe HART prostaffer Thomas Danckaert Ultra Light aan de slag gaat op de zilveren krachtpatsers. 

Door Thomas Danckaert

Heerlijk die zomer , niet in het minst omdat er dan een roofvissoort actief is die een en al voor spektakel zorgt. De roofblei. Tussen het werken door had ik een dagje Grensmaas gepland. Het zou een uitdagend dagje worden, maar het zou uiteindelijk lonen.

Heerlijk die ruige omstandigheden.

Ik had afgesproken met Fhilip ,de man achter Flip baits om weer eens werk te maken van de zilveren sprinter en de Grensmaas is daar een prachtig strijdtoneel voor. We begonnen in Maaseik, maar daar ontbrak het aan stroming. Geen stroming, geen roofblei. Er zat niks anders op dan te vertrekken.

Het wapen van die dag… De Manolo van HART.

Leve Google Maps, op onze telefoons zochten en vonden we een nieuwe stek. Het zou een flink stuk wandelen zijn, maar de stek zag er veelbelovend uit. Toen begon het ook nog eens te regenen en trok de wind aan. Echt zo’n dag waarbij iedereen binnen  blijft. Behalve gekkies zoals ons met een missie… Roofblei!

 


De roofblei UL set up

Deze dag maakte ik gebruik van de HART Ika hengel met een lengte van 244 cm, een werpgewicht van 2-12 gram en een volcarbon top. Een ideale hengel voor deze lichte visserij op roofblei. Op de HART Zemtax 800 een 06/00 gevlochten lijn en een meter 28/00 HTO Nebula Fluorocarbon. Als kunstaas HART Manolo’s van 5 cm, shads die zich op baars al zeer goed hadden bewezen. 


 

Bijna op de plek toegekomen was het best wat klimwerk tussen de natte planten en hoge berm naar beneden. Echt zo’n stek waarvan je je afvraagt of hier ooit iemand eerder is geweest. Maar goed, een topplek met een sterke stroming. Tot onze middel waadden we de rivier in, wat best uitkijken was uiteraard.

BAM… Eerste worp.

Enfin… de eerste worp. Ik gooide schuin stroomopwaarts en… BAM! Direct raak! Ik was meteen al mijn eerste roofblei aan het drillen. Normaal gebruiken we 3 tot 5 grams loodkopjes, nu een 7 grams om wat verder tegen de wind in te kunnen. Wat een aanbeet geven die rovers toch! Lekker tot het middel in de stroming en die regen die van je afloopt… Zalige momenten. Ik ben niet vies voor wat ruige omstandigheden. Sterker nog, dat maakt het nog mooier.

Ga je waden op de rivier zorg dan voor een goed waadpak en schoenen met maximale grip. Zelf maak ik gebruik van het Hart 25S spinning waadpak en de Hart Bota 25S schoenen.

Ik ging aan de slag met een ander kleurtje Manolo en weer was het raak! De HART Ika stond weer krom en de slip liep lekker door. Met mijn blije bakkes stond ik nu een grotere, dikkere roofblei te drillen. Even daarna was nummer twee binnen. Heerlijk!

Een korte sessie, waarbij het even zoeken was naar de juiste stek. To be continued, hier komen we een keer terug.

We probeerden nog wat trucjes, het feest was helaas over, ik denk dat de roofbleien het spelletje door hadden. Daarbij, het weer werd nog slechter. Zodoende hebben we onze biezen gepakt en zijn we huiswaarts gegaan. Maarrr… Deze stek staat nu in ons geheugen gegrift als ook deze UL techniek om roofblei te vangen. To be continued!